21 Vlaamse citaten/punten om over na te denken

Lees aub elk genummerd citaat of punt hieronder en laat het enkele seconden tot u bezinken voor u het volgende leest.
Indien u dat wenst kunt u altijd op alles reageren.
De 21 punten zijn een verzameling van teksten uit de brochure '175 jaar belgië - 10 vragen en antwoorden over dit kunstmatige land' (het tweede deel van de brochure is 'Vlaamse Onafhankelijkheid - 10 vragen en antwoorden') en enkele eigen citaten of nadenksels.

Veel succes!

1) Wat België niet heeft kunnen doen met Vlaanderen heeft het gedaan met ‘Bruxelles’, onze taalstrijd is nog lang niet gestreden.

2) Het ontstaan van België is een historische vergissing waarvoor de Vlamingen nog elke dag de prijs betalen.

3) “Ik zoek al 40 jaar naar voorbeelden van solidariteit van het zuiden met het noorden. Ik heb er nooit gevonden.”- Juul Hannes, emeritus hoogleraar Economische Geschiedenis aan de Universiteit Gent en de Vrije Universiteit Brussel, in Trends van 22 april 2004

4) Wallonië wordt wel eens – en niet onterecht – de laatste Sovjetrepubliek in Europa genoemd, met een almachtige socialistische partij en een immens ambtenarenleger.

5) Wist u dat er voor een parlementaire zetel in Vlaanderen veel meer stemmen nodig zijn dan voor dezelfde zetel in Wallonië? In 2003 kostte een Vlaamse zetel gemiddeld 45.000 stemmen, een Waalse zetel maar 37.000 stemmen. Eén en ander zorgde er voor dat de VLD toen meer dan een miljoen stemmen nodig had voor 25 Kamerzetels, terwijl de PS aan 850.000 stemmen genoeg had om ook 25 zetels te behalen. Met 200.000 kiezers werd de N-VA vertegenwoordigd door 1 parlementslid. Met hetzelfde aantal stemmen sleepte Ecolo maar liefst 4 zetels uit de brand. Het democratische principe ‘one man, one vote’ blijkt in België een rekbaar begrip…

6) En dat is nog niet alles. Daarnaast zijn er nog de pariteit (gelijke vertegenwoordiging in de regering), bijzondere meerderheden en zogenaamde ‘alarmbelprocedures’ om te verhinderen dat de Vlamingen van hun numerieke meerderheid gebruik zouden kunnen maken. Om een aantal wetten goed te keuren, is een tweederde meerderheid nodig in beide Kamers, en daarbovenop nog eens een gewone meerderheid in elke taalgroep. Al die maatregelen zijn erop gericht om de democratische Vlaamse meerderheid uit te schakelen of aan banden te leggen. Want als Vlaanderen zijn meerderheid gebruikt, barst België. Elio Di Rupo gaf dat in de marge van het dossier Brussel-Halle- Vilvoorde zelfs openlijk toe in een interview met Het Laatste Nieuws. Op de suggestie van de journalist dat de Vlamingen als het er op aankomt nog altijd gewoon hun meerderheid in het parlement kunnen gebruiken om de splitsing door te voeren, antwoordde Elio: “Dat zou dan het einde van België zijn”. De journalist kaatste de bal terug met de opmerking: “Dat zou democratie zijn”. Waarop Di Rupo zei: “Dan zal de democratie het einde van België zijn”… Eigenlijk moeten we Elio Di Rupo dankbaar zijn voor zoveel duidelijkheid. België is geen democratie. Voor één keer gaan we Di Rupo niet tegenspreken.

7) Walen, trek uw ogen open. Toen er indertijd gevraagd werd om Sabena samen te voegen met het Nederlandse KLM om een faillissement te vermijden weigerden de Belgische Staat en Wallonië dit. Het bedrijf werd samengevoegd met het Franse bedrijf dat hen leegzoog en met de niet enkel Vlaamse, maar ook Belgische centen ging lopen. De Fransen lachen u uit. Elke dag opnieuw. U biedt hen uw hart aan op een zilveren schaaltje en zij schrokken het lustig op. Dat, mijn besten, is ronduit dommigheid. En het strafste van al is dat u er nog fier op bent ook.

8) Toen het in 1830 niet gelukt is om de politieke macht in België en dan voornamelijk Vlaanderen te verkrijgen, in de eerste plaats door een annexatie, heeft Frankrijk dan maar ervoor gezorgd dat ze de economische macht in handen wou en ging krijgen. Wat hen volgens mij na 178 jaar wel nog lekker gelukt is ook moet ik eerlijk zeggen.

9) Er zijn maar weinig dossiers die de afgelopen jaren zoveel ongenoegen en verontwaardiging bij de bevolking hebben losgeweekt als de goedkeuring van het vreemdelingenstemrecht. Alle peilingen gaven aan dat een ruime meerderheid in Vlaanderen (tussen 80 en 90 procent) daar absoluut tegen was. En toch is de Franstalige minderheid er in geslaagd om het de Vlamingen door de strot te rammen. Even de spierballen laten rollen en dreigen met de val van de regering volstonden om Guy Verhofstadt door het stof te laten kruipen. De politici én de journalisten die durven beweren dat het onmogelijk is dat de éne taalgroep in dit land eenzijdig haar wil oplegt aan de andere, liegen of hebben grote gaten in hun geheugen. De Franstaligen hebben hun wil opgelegd en ons het vreemdelingenstemrecht opgedrongen. Ze hebben eenzijdig de wapenhandel geregionaliseerd, omdat hen dat goed uitkwam. Ze hebben het verbod op de tabaksreclame ongedaan gemaakt om het Formule 1-circus terug naar Francorchamps te kunnen halen.

10) Het is duidelijk: in dit land worden de rechten van de Vlamingen geschonden. Vlaanderen is de melkkoe die schaamteloos wordt uitgemolken en die daar alleen maar spot en vernederingen voor in de plaats krijgt. Wie nog een greintje zelfrespect heeft, moet luidop zeggen dat nu genoeg is geweest.

11) Als Vlaanderen en Wallonië soevereine staten worden, dan zal de uitgebreide Europese Unie twaalf landen kennen die kleiner zijn dan Vlaanderen, zelfs zes die kleiner zijn dan Wallonië. Vlaanderen heeft dan recht op 15 of 16 zetels in het Europees Parlement en acht of negen stemmen in de Raad van Ministers, net minder dan Oostenrijk, maar méér dan Slowakije, Denemarken en Finland.

12) De economische argumenten voor Vlaamse onafhankelijkheid zijn ijzersterk. Zo is Vlaanderen - samen met Brussel - goed voor 75 procent van het Belgisch bruto binnenlands product (BBP). Ruim 80 procent van de Belgische export wordt gerealiseerd in Vlaanderen. Bij een rangschikking naar bruto binnenlands product per hoofd laat Vlaanderen onder andere Duitsland, Denemarken, Frankrijk, Nederland, Oostenrijk, Zweden, Ierland, Finland, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, Canada en uiteraard ook België achter zich. Vlaanderen staat op de zesde plaats inzake rijkdom, terwijl België pas de twaalfde plaats bezet. Dit is dan nog slechts mogelijk omdat Vlaanderen België naar een hoger niveau tilt. Enkel Luxemburg en Ierland doen het beter dan Vlaanderen.

13) Alleen in een onafhankelijke Vlaamse staat kan het Vlaamse volk zich optimaal ontplooien. Vlaanderen moet zelf over zijn welvaart, welzijn en bestemming beschikten. Dat is heel wat anders dan de ‘Joegoslavische toestanden en etnische zuivering’ waarvoor sommigen waarschuwen. De splitsing van de Scandinavische Unie in Noorwegen en Zweden (1905) en de splitsing van Tsjecho- Slowakije in de Tsjechische Republiek en Slowakije (1992) bewijzen dat het mogelijk is om op een vreedzame, democratisch gelegitimeerde en internationaal aanvaarde manier tot de ontbinding van een staat en tot onafhankelijkheid te komen.

14) Binnen België is Brussel verloren Tegenstanders van de Vlaamse onafhankelijkheid werpen op dat een zelfstandig Vlaanderen Brussel zal verliezen. We moeten echter vaststellen dat binnen de Belgische context deze stad voor Vlaanderen al verloren is. De enige mogelijkheid om Brussel voor Vlaanderen terug te winnen, is precies de onafhankelijkheid.Vlaanderen biedt Brussel een aantrekkelijk toekomstproject als hoofdstad van Vlaanderen en als internationaal venster op de wereld. In een onafhankelijk Vlaanderen blijft Brussel zijn tweetalig statuut behouden. De Brusselse Franstaligen kunnen hun aparte identiteit behouden door garanties op taalkundig, cultureel en onderwijsvlak. Zij zijn dan volwaardige Vlaamse staatsburgers met dezelfde rechten en plichten. Dat zoiets perfect mogelijk is, bewijzen ook buitenlandse voorbeelden. Denken we maar aan Helsinki, de tweetalige (Fins-Zweeds) hoofdstad van Finland. Het spreekt voor zich dat het onafhankelijke Vlaanderen de taalwetten in Brussel wél correct zal toepassen.

15) De Belgische koninklijke familie was van in het begin verwikkeld in allerlei schandalen en heeft een fabelachtige rijkdom verworven, onder meer door het misdadige regime van Leopold II in Congo. Saksen-Coburg is één van de rijkste families ter wereld. Het is dan ook een regelrechte schande dat zij jaarlijks ruim 11 miljoen euro (!) van de belastingbetaler eist en verkrijgt. De Belgische monarchie is bovendien anti-Vlaams. Zij is een instrument om de macht van de Franstaligen te bestendigen en om de Belgische staat als zodanig te doen overleven. Dat wordt ook toegegeven door tal van politici: Willy Claes, Louis Tobback en Elio Di Rupo zeggen republikein te zijn, behalve in België. Zij geven dus toe dat België niet democratisch is. In tegenstelling tot enkele andere landen, waar de monarchie beperkt is tot een louter ceremoniële functie, heeft de koninklijke familie in België veel macht en invloed. Denken we maar aan de bedenkelijke rol die het Hof speelde in tal van politieke kwesties. Kroonprins Filip liet zich nog niet zolang geleden laatdunkend uit over het Vlaams Belang en zijn één miljoen kiezers en schond daarmee de neutraliteit waartoe het Hof gehouden is. De koning geniet de facto immuniteit voor gerechtelijke onderzoeken – de ‘kroon mag niet ontbloot worden’ – en staat dus boven de wet.De Vlamingen moeten als volk zelf hun staatshoofd kunnen kiezen. De Vlamingen bepalen uiteindelijk zelf de staatsvorm.

16) Voor alle duidelijkheid: Vlaanderen is niet tegen een rechtvaardige vorm van solidariteit. Wij willen Wallonië dus helemaal niet veroordelen tot de bedelstaf. Maar men kan niet ontkennen dat de miljardenstroom vanuit Vlaanderen onaanvaardbare afmetingen en ondoorzichtige vormen heeft aangenomen. Daarenboven heeft de onafgebroken injectie van Vlaams geld de Waalse problemen niet opgelost. Vlaanderen en Wallonië moeten hun eigen boontjes doppen. De ontbinding van België zal Wallonië niet in de afgrond storten, maar integendeel de Walen aansporen om het heft in eigen handen te nemen en te werken aan een eigen, welvarende toekomst. De onafhankelijkheid van Slowakije bewijst dat dit perfect mogelijk is.De (financiële) stimulansen die ze nodig hebben kunnen dan zelfs door de EU worden geleverd ipv er zelf voor te moeten zorgen of werken. Gemakkelijker kan niet.

17) Het streven naar een onafhankelijke Vlaamse Staat binnen een Europa van vandaag is zeker niet in strijd met de verdere éénmaking. In de EU wordt het overgrote deel van het beleid en de toekomst nog steeds bepaald door de nationale staten. Daarom is het zelfs cruciaal dat u als Vlaming rechtstreeks het beleid van Europa kan bepalen en niet via allerlei omwegen, zoals België, die 2/3 van uw eisen naar de prullenbak verwijst.

18) Wanneer Vlaanderen onafhankelijk wordt zullen de grootmachten ons onze erkenning niet weigeren. Ze zullen zuchten en denken -eindelijk-. Iedereen die het hier niet mee eens is en zeker is van zijn stuk dat wij niet erkend kunnen worden daag ik uit om op een Vlaams-nationalistische partij te stemmen zoals het radicale Vlaams Belang, en zo actief mee te werken aan de onafhankelijkheidsverklaring van Vlaanderen. Indien we dan niet erkend worden hebt u wat u wilt: De Belgische Staat bestaat, Vlaanderen wordt niet erkend, en de Vlamingen werden het zwijgen opgelegd. Indien u twijfelt bent u uzelf aan het voorliegen.

19) De Vlaamse eis naar meer autonomie is geen eis van een geëxciteerde minderheid, maar een poltieke grondstrrom.

20) Wanneer de Belgische Staat uiteenvalt, zullen de communautaire geschillen gewoonweg niet meer bestaan en doet iedereen het zoals hij zelf zou willen. We zullen waarschijnlijk nog beste maatjes kunnen worden achteraf. Niet zoals nu, wanneer er bij elke hervorming van dit apenland onrechtmatige eisen worden gesteld op Vlaams gebied tot annexatie, dat historisch niet eens bij Wallonië hoort! – Good fences make good neighbours.

21) De transfers houden het land weliswaar bij elkaar maar ze moedigen geen energiek antwoord aan op de economische problemen van Wallonië. De Waalse politici concentreren zich vooral op de eeuwige zoektocht naar meer geld in plaats van te mikken op meer ondernemerszinDe Waalse werkloosheid is een schande die de Waalse ministers uit hun slaap zou moeten houden.In Wallonië worden alle economische projecten geëvalueerd op basis van politieke criteria. De vraag is vaak niet of het jobs oplevert, maar welke lokale socialistische baron de vruchten kan plukken.Wallonië is armer dan Vlaanderen, toch kosten de kabinetten er de helft meer. Dat is toch niet normaal. Kijk naar het aantal ambtenaren. Als je het onderwijs en de non-profit buiten beschouwing laat, is er in Wallonië één ambtenaar voor vijf werknemers in de privé-sector. In Vlaanderen is dat één op tien. Is de Waalse administratie dubbel zo efficiënt als de Vlaamse? Ik heb daar in elk geval nog niets van gemerkt.(deels MR-senator Alain Destexhe in De Standaard van 20 juni 2005)

22) Ik ben voor de helft Waal, langs moederskant, vandaar ook dat ik zeg: 'Je n'ai rien contre la Wallonie, j'ai justement qqchose contre la Belgique'


Gelieve stil te staan bij elkeen en indien u antwoord uzelf een beetje te onderbouwen.


Met Vlaamsgezinde groet,

De Leeuw