In Brussel krijgen 33.726 inwoners het leefloon. Dat is meer dan drie procent van de bevolking, of 1 inwoner op de 33. Dat is vijfmaal meer dan in Vlaanderen.
Het Brusselse cijfer is dubbel zo hoog als het Waalse cijfer dat, naar internationale normen gemeten, al erg hoog is.
Het drama is dat de cijfers van die twee gewesten niet alleen hoog zijn, maar dat ze nog stijgen terwijl ze in Vlaanderen dalen. Is het het noodlot dat daarvoor zorgt? Of is dit een gevolg van het (verschillend) activeringsbeleid in de drie gewesten? (g.teg.)
uit 'De Standaard'
Wat voor nonsens we al hebben mogen slikken en lezen over Brussel de laatste maanden, dat is niet niks,
en dan moet men nog eens de franstalige media proberen door te nemen...
Sommigen hier en ginder doen graag alsof Brussel ervoor zorgt dat het land blijft bestaan,
meent dat Vlaanderen dankbaar moet zijn dat Brussel er is,
sommigen menen zelfs dat het goed gaat in Vlaanderen dankzij Brussel enz.
Met dit artikel kunnen ze misschien een deel van hun pretentie en waanideeën een beetje milderen...
In het verleden heb ik al gesuggereerd dat Brussel zonder de Vlaamse centen-inbreng en de vele Vlamingen die er gaan werken en de plaatselijke winkels en horeca doet draaien heel vlug een soort gevaarlijke bidonville zou worden,
met vooral onveiligheid (denk maar aan de talrijke bende's die er elkaar naar het leven staan en de buurten onveilig maken), vuile wijken en hopen werklozen.
Sommigen zien een "voordeel" in het feit dat er wellicht 200 nationaliteiten in rondgestrooid zitten ook...
Brussel is een struikelsteen voor Vlaanderen, daar mag nog eens aan gedacht worden en gezocht naar een oplossing...
Brussel is voor veel franstaligen een soort garantie dat Vlaanderen hen niet kan laten vallen en ze op de Vlamingen hun kosten kunnen leven zo dikwijls als het nodig is en hun past.
Ook al kijken er veel neer op de Vlamingen, bepaalde franstalige politiekers in het bijzonder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten